
به گزارش مشرق، حجتالاسلام و المسلمين سيد کاظم ارفع استاد حوزه و پژوهشگر، در گفتوگو با فارس در مورد شخصيت حضرت عبدالعظيم الحسني (ع) اظهار داشت: شخصيتهاي بزرگ به گونهاي هستند که هر چه به آنان نزديکتر شوي و ژرفتر بنگري، بيشتر به آنان ارادت ميورزي و ارزشمندي و ارجمندي آنان بيشتر متجلّي ميگردد، تا آنجا که سرسپرده آنان، ميشوي و عشق به آنان همه وجودت را فرا ميگيرد.
وي در ادامه افزود: حضرت عبدالعظيم (ع) نمونهاي از اين شخصيتهاست. در ابتدا ميپنداري او را شناختهاي که اين اندازه در چشم تو بزرگ شده است، ولي هر چه بهتر کاوش ميکني و ابعاد شخصيت وي را ميشکافي، بيشتر تحت تأثير او قرار ميگيري، محو مقام رفيع او ميشوي و در برابرش به کرنش ميافتي و اختيار از کف ميدهي و تازه ميفهمي که تنها تو چنين نيستي؛ هر کس که به اين راه پا نهاده و نگاهي به اين شخصيت والا افکنده، دل داده، سرسپرده و نزديک شده است؛ با کمي تأمّل در زندگي او، ارزشها و فضيلتهاي اين راوي بزرگ در برابرت مجسم ميشود و تو را در پيشگاه اين سلاله حضرت زهرا سلام الله عليها به تعظيم وا ميدارد.
وي با بيان اينکه اعتماد، ارجاع امام به حضرت عبدالعظيم (ع) و توثيق وي از سوي امام، او را برجسته، سرآمد و نمونه ساخته است، اظهار داشت:روايات بسيار، دين مرضي، امانتداري، عبادت و تسليم، ارزشهايياند که در اين شخصيت بزرگ منزلت موج ميزنند و جلب توجه ميکنند.
ارفع افزود: هجرت، گريز، آوارگي، عمل به تقيّه، مصاحبت نزديک با امامان بدون هيچ نقطه منفي و تحمل مرارتهايي که در اين راه به جان خريد، چنان او را به اوج ميبرند که کمتر کسي توان دستيابي به آن مقام رفيع را دارد، او از سوي امام مأموريت ابلاغ پيام ميگيرد و جايگاه ويژهاش نزد امامان(ع) بر همگان روش ميگردد.
اين مدرس حوزه و دانشگاه در ضمن بيان اينکه او در آغوش معصوم جا دارد و زبان معصوم به مدح وي گشوده است، خاطرنشان کرد: دعاي معصوم دستگير اوست و قبرش ملجأ همگان و زيارتش همپاي زيارت سرور شهيدان. او کسي است که از امام معصوم تأييد «أنت وليّنا حقّاً» را گرفته و هيچ نقطه ابهام و ضعفي در زندگياش ديده نشده است، حضرت عبدالعظيم (ع) به ارزشها و فضايلي آراسته است که مجموعه آنها را در کمتر امامزاده و محدّثي ميتوان سراغ گرفت.
اين محقق علوم اسلامي با اشاره به اينکه خاستگاه پاک، مصاحبت با چند امام، هجرت و آوارگي در راه دين، کثرت روايت و عبادت و ... از جمله ويژگيهاي آن بزرگوار است، تصريح کرد: مصاحبتها گاه، صرفاً يک معيت فيزيکي است؛ ولي گاه، مصاحبتي همراه با آموزش و فراگيري است. نيز مصاحبت علمي است که به مصاحب ارزش ويژهاي ميبخشد؛
وي در ادامه در تبيين شخصيت حضرت عبدالعظيم (ع) خاظرنشان کرد: مصاحبت نزديک و پيوسته، با چند امام با شرايط گوناگون و سخت، مصاحبت علمي، همراه با آموزشپذيري و آموزش خواهي و مبرا بودن از هرگونه مخالفت و کوچکترين نقطه منفي شخصيتي ممتاز از حضرت عبدالعظيم ساخته است، گاه، مصاحبتها از نزديک و يا مداوم نيست؛ امّا مصاحبت عبدالعظيم از نزديک و پيوسته بوده است، گاه، اين مصاحبت تنها با يک امام است که اين نيز بسيار ارزشمند است؛ ولي روشن است که مصاحبت و همراهي با چند امام، بيشتر بازگوکننده عظمت و ارزشمندي آن صحابي است.
اين مدرس حوزههاي علميه تهران با بيان اينکه هجرت، فرار و آوارگي از نمادهاي برين حضور، انجام وظيفه و احساس مسئوليت اجتماعي و سياسي است؛ فرد بيتفاوت، با هر محيطي سازگار است. کسي که مرگ ارزشها، حکومت طاغوتها و حاکميت آلودگيها را به جان ميخرد، در هر محيطي ميتواند راحت زيست کند؛ ولي کساني که پاسدار ارزشها و مخالف سلطهها و آلودگيها هستند يا بايد داوطلبانه هجرت کنند و يا مجبورند بگريزند، اظهار داشت: فرار حضرت عبدالعظيم و آوارگي او در شهرها دليل بر عدم پذيرش حکومت وقت است و نيز دليل بر هوشياري سياسي و قدرت مخالفت وي با حکومت است.
اين محقق علوم ديني خاطرنشان کرد: نسب حضرت عبدالعظيم (ع) با 4 پشت به امام حسن مجتبي (ع) ميرسد و از طرفي محضر امام جواد (ع) و فرزند بزرگوارشان امام هادي (ع) را نيز درک کردهاند و همچنين از راويان بزرگ حديث دين اسلام به شمار ميرود.
وي در ادامه با اشاره به روايتي از ابوتراب روياني خاطرنشان کرد: روزي ابوحماد رازي خدمت امام هادي (ع) شرفياب شد تا مسائلي را در ارتباط با حلال و حرام الهي از امام بپرسد، موقع خداحافظي و مرخص شدن، امام هادي (ع) به او گفت: اي حماد، هرگاه مشکلي در امر دينت برايت پيش آمد، از عبدالعظيم حسني (ع) بپرس و سلام مرا به او برسان؛ بنابراين عبدالعظيم حسني (ع) از منزلت والايي در نزد امامان (ع) برخوردار است.
ارفع با اشاره به روايتي ديگر تأکيد کرد: امام هادي (ع) در روايتي خطاب به عبدالعظيم (ع) فرمودند: تو از دوستان حقيقي ما هستي؛ و چنين خطابي کمتر در مخاطبان اهل بيت (ع) يافت ميشود و در حقيقت نشاندهنده اعتماد شديد امام معصوم (ع) به عبدالعظيم (ع) است.
اين پژوهشگر با استناد به روايتي به نقل از شيخ صدوق (ره) تصريح کرد: روزي حضرت عبدالظيم (ع) به خدمت امام هادي (ع) مشرف شد و حضرت او را با آغوشي باز در بغل گرفتند و به او گفتند مرحبا بر تو اي ابوالقاسم، براستي که تو از دوستان ما هستي، و اين تأکيد ديگري بر منزلت و بزرگي ايشان در محضر امام هادي (ع) است.
وي ابراز داشت: عبدالعظيم (ع) يک فقيه، مجتهد و محدث مشهوري بود و به طور کافي و شافي از محضر ائمه (ع) استفاده کرده است اما در عين حال انساني متواضع بود و زندگي مخفيانهاي را در طول مدت اقامتش در شهر ري داشتند و حتي براي اطمينان بيشتر، عقايدش را براي امام هادي (ع) عرضه کرد تا حضرت نسبت به آنها اظهار نظر کنند.
ارفع با اشاره به روايات اسلامي گفت: تشرف به مرقد حضرت عبدالعظيم (ع) برابر با زيارت حضرت اباعبدالله الحسين (ع) است و در ميان امام زادههاي ديگر از رتبه بالا و فوقالعادهاي برخوردار است.
اين پژوهشگر در پايان خاطرنشان کرد: احمد بن محمد بن خالد برقي گويد: عبدالعظيم در حال فرار از سلطان به ري آمد و در سرداب خانه مردي از شيعه ساکن شد. او در همان سرداب به عبادت خدا ميپرداخت. روز را روزه ميگرفت و شب را به عبادت ميگذراند. وي مخفيانه از خانه بيرون ميآمد و به زيارت قبري که مقابل قبر حضرت عبدالعظيم است ميرفت و بين اين دو قبر راهي بود. او ميگفت: «اين قبر مردي از فرزندان موسي بن جعفر (ع) است».پيوسته در همان سرداب بود و خبر ورود او به شيعيان آل محمّد (ص) يکي پس از ديگري ميرسيد تا آنکه اکثر شيعيان با او آشنا شدند.